OSCC ย่อมาจาก one stop crisis center ภาษาไทยเรียกว่า ศูนย์พึ่งได้ มีหน้าที่ในการจัดบริการช่วยเหลือเด็ก สตรี และครอบครัวที่ถูกกระทำความรุนแรง
ปัญหาสังคมที่ OSCC ให้การดูแล
1. การตั้งครรภ์ไม่พร้อม ไม่จำกัดอายุ วัยรุ่น หรือพ่อแม่ไม่พร้อมจะมีบุตร อาจเพราะปัญหาสุขภาพ ปัญหาความยากจน หรือปัญหาสังคมหลาย ๆ อย่างที่มีความทับซ้อน
2. ผู้เสียหายจากการค้ามนุษย์
3. เรื่องความรุนแรงในครอบครัว
4. ปัญหายาเสพติด
5. บุคคลเร่ร่อน ไร้ที่พึ่ง
6. ปัญหาบุคคลขอทาน
7. ปัญหาเด็กและเยาวชน
8. ปัญหาบุคคลสูญหาย จะมีการประสานงานติดต่อกับมูลนิธิต่าง ๆ เช่น มูลนิธิกระจกเงา
9. ปัญหาผู้สูงอายุ เช่น ผู้สูงอายุถูกทอดทิ้ง ถูกละเลย ถูกกระทำความรุนแรง
10. ปัญหาคนพิการ
แนวคิดการจัดบริการศูนย์ OSCC
เป็นการทำงานแบบบูรณาการ ที่มีหลาย ๆ สาขาวิชาชีพเข้ามาทำงานด้วยกันเพื่อช่วยเหลือบุคคล ครอบครัวที่มีปัญหา เรื่องสุขภาพ จิตใจ สังคม เศรษฐกิจ กฎหมายต่าง ๆ เข้ามาเกี่ยวข้อง
ผู้บริหารจะเกี่ยวข้องในแง่ของนโยบายในการอนุญาตให้มีการตั้งศูนย์ OSCC ในโรงพยาบาลศูนย์ มีการวางระบบในโรงพยาบาล โดยยุทธศาสตร์จะเป็นเรื่องการป้องกันเฝ้าระวังและพัฒนาระบบบริการให้รองรับเมื่อมีปัญหาหรือมีผู้ป่วยเข้ามา มีการฟื้นฟูสภาพ และบังคับใช้กฎหมายถ้าเป็นกรณีมีความผิดเกิดขึ้น เป็นองค์รวมในการดูแลคนไข้
การดำเนินงานเป็นลักษณะบูรณาการ มีหลายสาขาวิชาชีพ แพทย์หลายสาขา แพทย์นิติเวช กุมารแพทย์ จิตแพทย์ แพทย์สาขาอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง ร่วมกับสาขาวิชาชีพอื่นทั้งในโรงพยาบาลและนอกโรงพยาบาล ได้แก่ นักจิตวิทยา นักกิจกรรมบำบัด และมีการบูรณาการข้อมูลของบุคคลที่เข้ามารับบริการ ของคนไทยจะใช้เลข 13 หลักเชื่อมต่อฐานข้อมูลของกระทรวงมหาดไทย ในการเชื่อมต่อเรื่องถิ่นที่อยู่ ตอนนี้กำลังพยายามขยายไปถึงบริการการรักษาว่ามีประวัติการรักษาอย่างไร เพื่อที่จะดูแลได้อย่างครบถ้วน ถ้ามีคดีความก็จะมีหน่วยงานด้านยุติธรรมเข้ามา
กฎหมายที่เกี่ยวข้องจะเป็นเรื่องของพ.ร.บ.ต่าง ๆ ที่เข้ามาควบคุม เพื่อให้หน่วยงานของรัฐถือเป็นภารกิจ มีอำนาจหน้าที่ในการเข้าไปดูแล เจ้าหน้าที่ของรัฐจะเข้าไปทำอะไรกับประชาชน ต้องมีกฎหมายที่จะให้อำนาจหน้าที่ หรือให้สิทธิในการเข้าไปดูแลเขา รวมถึงกำหนดเรื่องการห้ามทำ และกำหนดบทบาทของแต่ละหน่วยงานว่ามีความรับผิดชอบอย่างไร
โรงพยาบาลหรือหน่วยงานของสาธารณสุขก็จะเป็นหน่วยหนึ่งที่เข้ามาให้การบริการเรื่องผ่าน OSCC
ความรุนแรงเด็ก สตรี และคนในครอบครัว
ความรุนแรงในเด็ก สตรี และครอบครัว แบ่งออกเป็น 4 กลุ่มใหญ่ ๆ คือ
1. ความรุนแรงระหว่างคู่สามี-ภรรยา
2. ความรุนแรงหรือกระทำทารุณกรรมต่อเด็ก
3. ความรุนแรงต่อผู้สูงอายุ
4. ความรุนแรงต่อคนพิการทางการเคลื่อนไหว หรือทางร่างกาย อาจพบไม่มากเท่า 2-3 กลุ่มแรก เนื่องจากกลุ่มคนพิการอยู่ในภาวะพึ่งพาค่อนข้างสูง บางครั้งไม่สามารถเรียกร้อง หรือแสดงออกได้ว่าเขาถูกทำรุนแรง ก็อาจเป็นกลุ่มที่ซ่อนเร้นอยู่ในสังคม
